“Shqipëria”, një miku im avokat më shpjegoi se Mrs Harding pse Shqipipëria është një nga destinacionet më të mira për turizëm?
Më ka sugjeruar se Shqipëria ka shumë vende të paprekura nga dora e njeriut.
Ka prespektivën e një vendi si perla e fshehur e Europës dhe pa çmime shumë të larta.
Me disa rezervime Mrs Harding ishte në dilemë si do të reagonin fëmijët e tij.
Për të shkuar atje ka fluturime direkt nga Gatwick në Tiranë, por për të arritur nga kryeqyteti në jug te vendit duhet të udhëtosh 5 orë me makinë.
Për fat të mirë, Korfuzi është vetëm milje nga Shqipëria, dhe ka një aeroport të mirëmbajtur nga easyJet dhe shumë tragetë që ju çojnë në portin shqiptar të Sarandës.
Destinacioni ynë i fundit, ishte një vend i vogël Dhërmiu, ishte me makinë 90 minuta larg nga Saranda, duke kaluar malet që ngjiten nga deti.
Toka duket praktikisht e pandryshuar nga shekulli i 19-të, që kur Lord Bajroni udhëtoi këtu.
Në qytetin bregdetar të modës së vjetër, në Qeparo, ne u vendosëm në vilën tonë, të cilën e zgjodhëm nga një agjenci shqiptare. Në shumë mënyra, turizmi është ende në fillimet e saj. Ne zgjodhëm vilën, jo shumë e dukshme, sepse çmimi ishte i lartë. Vërtetë, çmimi i izolimit ishte i lartë, por shpërblimi ishte një tarracë me një pamje të bukur të detit dhe një skelë private.
Kemi kaluar ditë të gjata në plazhet e Qeparos, Dhërmiut dhe Borshit.
Një ditë kemi thyer monotoninë me një udhëtim në Gjirin e Jallit, ku punonjës të albania-adventure.com i merr familjet dhe u tregon vendet përgjatë bregdetit të mbushur me shpella të fshehta dhe plazhe të izoluara – një version ideal për fëmijët. E gjitha për 28 £.
Ndalesa mbante emra të kohës së komunizmit – Plazhi Një, Shpella Katër – por bukuria ishte e përjetshme.
Një ditë tjetër rezervuam një udhëtim me varkë në Sazan, ishulli më i madh i pabanuar i Shqipërisë, i cili ndodhet në mënyrë strategjike midis deteve Adriatik dhe Jon.
Atje takuam edhe një çift italian që kalonte rregullisht në Shqipëri.
“Ushqimet e detit janë kaq të lira dhe të shijshme”, thonin ata.
Por ata ishin të befasuar nga gjithçka që kishin gjetur këtu. “Ne kurrë nuk kemi parë një familje angleze këtu më parë,” thanë ata. “Pse Shqipëria?”.
Nuk është Bregu i Amalfit, por ka një bukuri të mrekullueshme.
